توی تختم ، خون می پاشم
توی حبسم ، تا رها شم
تا بمیری ، تا نباشم
دلم تنگه
دلم تنگه
دلم تنگته
مثل سرباز ، توی برجک
میل خاصی به پرچم ندارم
مثل مادرِ، بچه مرده
زائیده م و هیچم ندارم
سال خشکی ، سال درده
من ولی بارون کم ندارم
دلم تنگه
دلم تنگه
دلم تنگته
توی کافه ، تو خیابون
تو هرندی دودی بگیرم
غصه درسه ، من کلاسم
تا مجازاً مودی بگیرم
نوش جونت ، خوب بودن
بد بشم که از حال خوب سیرم
دلم تنگه
دلم تنگه
دلم تنگته
«ناصر تهمک»
