تنهایی

 _ می‌شود نصیحت کرد ، در فضای تنهایی

یا بمیر و یا برکن ، ریشه های تنهایی

تیره‌ ای و مردابی ، بی صداتر از مرگی

می‌شوی فقط تنها ، با خدای تنهایی

از جهانِ ما دوری ، گوشه‌گیر و مهجوری

از خلع که سرشاری ، با گدای تنهایی

کنجِ غم کشیدی سر ، دیدنت کسی سر زد؟

جز کسی که می کارد ‌، ردّ پای تنهایی؟

می کُشی محبت را ، در فضای اندوهت

یا هوای احساست ، در هوای تنهایی

+قلب من پر از گل شد، از دمی که می‌چینم

روی صفحه‌ای از غم ، غنچه های تنهایی

ماده_قلب و نر_هوشم ، کرده باهم آمیزش

زاده شد همان تنها ، از لقای تنهایی

در چاهْ پس از چاله ، مجمعید یا پاره؟

رخنه ای نشد پیدا ، لابه‌لای تنهایی

 

«ناصر تهمک»